Τροποποίηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για τις εκτός έδρας μετακινήσεις

	Πύργος          13 Δεκεμβρίου 2017
	Αριθ. Πρωτ.: 21
ΠΡΟΣ:	1.       Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών          email:  gram-ypourgou@yme.gov.gr,                           protokollo-ypourgou@yme.gov.gr 2.       Υπουργό Οικονομικών        email:  min.secretary@minfin.gr
ΚΟΙΝ.:	1. Π.Ο.ΜΗ.Τ.Ε.Δ.Υ.  email:  info@pomitedy.gr 2. Μέλη Συλλόγου

ΘΕΜΑ   :   «Τροποποίηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για τις εκτός έδρας                    μετακινήσεις»

Τα τελευταία χρόνια στη Δημόσια Διοίκηση εφαρμόσθηκαν οι πιο βάρβαρες πολιτικές με αποτέλεσμα τον οικονομικό και ηθικό στραγγαλισμό των εργαζομένων και την απαξίωση των δημοσίων δομών.

Οι Μηχανικοί στις δημόσιες τεχνικές υπηρεσίες, οι οποίες έχουν αποδομηθεί από την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζονται στη χώρα τα τελευταία χρόνια,  αποτελούν το βασικό παράγοντα για την οικονομική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη. Είχαν και θα έχουν κομβικό ρόλο στην παραγωγική συγκρότηση της χώρας. Ο ειδικός τους ρόλος στην εκτέλεση των πάσης φύσεως Τεχνικών Έργων είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την καθημερινότητα του πολίτη και με τα έργα υποδομής.

Το θεσμικό πλαίσιο για τις μετακινήσεις των υπαλλήλων προς εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, όπως σήμερα υφίσταται, πέραν του ότι μηδενίζει  το παραγόμενο έργο των Μηχανικών, δηλώνει την άγνοια των εμπνευστών του για τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Είναι ξεκάθαρο ότι το κίνητρό του δεν είναι ο εξορθολογισμός, ο εκσυγχρονισμός και η αντιμετώπιση των  ενδεχόμενων στρεβλώσεων που υπήρχαν στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο αλλά η περιστολή των δαπανών, δημιουργώντας έτσι πολλαπλά προβλήματα στο σύνολο των συναδέλφων και των υπηρεσιών και κατ’ επέκταση αρνητικό ισοζύγιο στις ανάγκες της κοινωνίας.

Λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια υποστελέχωση των υπηρεσιών, τις ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές και οικονομικούς πόρους, την έλλειψη κρατικών μέσων μεταφοράς σε συνδυασμό με τα μεγάλα συμφέροντα και προκειμένου να είναι εφικτή η ανεμπόδιστη άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων μας, ζητούμε άμεσα την αναπροσαρμογή του υφιστάμενου πλαισίου που αφορά τις υπηρεσιακές μετακινήσεις (Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας) και ειδικότερα:

1.Αναπροσαρμογή της χιλιομετρικής αποζημίωσης. Η σημερινή χιλιομετρική αποζημίωση των 0,15 € ανά χιλιόμετρο σε αρκετές περιπτώσεις δεν καλύπτει ούτε το κόστος του καυσίμου που απαιτείται. Στη χιλιομετρική αποζημίωση θα πρέπει να προστεθούν οι δαπάνες για τις φυσιολογικές φθορές, της αναλογίας των τελών χρήσης, του κόστους ασφάλισης του οχήματος, η απαξίωση λόγω χρήσης, η απόσβεση της αγοράς του, η αποζημίωση της οδήγησης  του οχήματος, η δαπάνη της ενδεχομένης έκτακτης ζημιάς – βλάβης κλπ. Σε κάθε περίπτωση και επειδή τα ιδιωτικά μας οχήματα δεν έχουν ακόμα δημευθεί, η χιλιομετρική αποζημίωση θα πρέπει να ορισθεί στο ποσό των 0,30 € ανά χιλιόμετρο όταν μάλιστα η χρησιμοποίησή τους γίνεται όχι λόγω επιλογής των συναδέλφων αλλά λόγω της αποδεδειγμένης αδυναμίας των υπηρεσιών να διαθέσουν υπηρεσιακά αυτοκίνητα.

2.Να οριστεί ως εντός έδρας μετακίνηση, η μετακίνηση μέχρι σαράντα (40) χιλιόμετρα από την έδρα του μετακινουμένου και ως εκτός έδρας μετακίνηση, η μετακίνηση πέραν των σαράντα (40) χιλιομέτρων από την έδρα του μετακινούμενου για μετακινήσεις στην ηπειρωτική χώρα και ανεξαρτήτως απόστασης για μετακίνηση από νησί σε νησί. Στα πλαίσια των καθηκόντων μας ως μηχανικοί είμαστε υποχρεωμένοι να μετακινούμαστε συχνά. [Αντίστοιχη περίπτωση έχει ορθώς θεσμοθετηθεί για τους υπαλλήλους που πραγματοποιούν μετακινήσεις στο πλαίσιο ενεργειών τεχνικής βοήθειας του ΕΣΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των ΠΑΑ και ΕπΑλθ, του ΕΟΧ]

3.Αύξηση της ημερήσιας αποζημίωσης στο ποσό των σαράντα (40) ευρώ, για κάθε εκτός έδρας μετακίνηση, ανεξάρτητα από τη θέση ή το βαθμό του μετακινούμενου. Η μείωση – μηδένιση της ημερήσιας αποζημιώσεως δεν επαρκεί για να καλύψει τη σίτιση, την επιβάρυνση και τα μικροέξοδα κάθε ταξιδιού.

[Αντίστοιχη περίπτωση έχει ορθώς θεσμοθετηθεί για τους υπαλλήλους που πραγματοποιούν μετακινήσεις στο πλαίσιο ενεργειών τεχνικής βοήθειας του ΕΣΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των ΠΑΑ και ΕπΑλθ, του ΕΟΧ].

4.Αύξηση των ημερών μετακίνησης εκτός έδρας. Θεωρούμε απαραίτητο ο αριθμός των επιτρεπόμενων κατ’ έτος ημερών εκτός έδρας των μετακινούμενων προσώπων ο αριθμός ημερών εκτός έδρας να επανέλθει στις 120 ημέρες. Στο όριο αυτό να  περιλαμβάνονται όλες οι ημέρες για μετακίνηση στο εσωτερικό και το εξωτερικό, για εκτέλεση υπηρεσίας. Το προσωπικό έχει μειωθεί κατά 40% τα τελευταία χρόνια, ενώ ο όγκος εργασίας σε αρκετές περιπτώσεις έχει αυξηθεί ή τουλάχιστον παραμείνει ο ίδιος. Με την χρήση απλής μαθηματικής λογικής γίνεται αντιληπτό ότι ενώ οι ανάγκες για τις κατά άτομο μετακινήσεις στη διάρκεια του έτους αυξάνονται, το σύνολο των ετήσιων μετακινήσεων μειώθηκε στο μισό, με αποτέλεσμα να μην αρκούν ώστε να ασκηθούν τα καθήκοντα που ανατίθενται σε αρκετές κατηγορίες υπαλλήλων.

5.Ορισμός της έδρας του μετακινούμενου. Σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο ως έδρα θεωρείται το κατάστημα της υπηρεσίας ή η οικία του υπαλλήλου ανάλογα με το ποιο είναι πλησιέστερο στο σημείο προορισμού. Σύμφωνα όμως με τη λογική, έδρα του μετακινούμενου πρέπει να θεωρείται το σημείο της εκκίνησης του για την εκτέλεση της Υπηρεσίας του. Ο κάθε υπάλληλος που έχει εντολή μετακίνησης για εκτέλεση υπηρεσίας οφείλει να προσέρχεται στο κατάστημα της Υπηρεσίας του κι από εκεί μεταβαίνει για την εκτέλεση της εντολής μετακίνησης (αυτοψία), στην οποία και επιστρέφει για την τήρηση του ωραρίου του. Είναι αδιανόητο λοιπόν να θεωρείται ως έδρα η οικία του υπαλλήλου αν βρίσκεται πλησιέστερα στο σημείο προορισμού.

6.Άμεση κατάργηση της προσωπικής ευθύνης για τυχόν ατύχημα ή ζημία η οποία θα προκληθεί από την χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου. Από την στιγμή που η αρμόδια υπηρεσία δεν δύναται να χορηγήσει υπηρεσιακό αυτοκίνητο και ο υπάλληλος αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητό του προκειμένου να διεκπεραιώσει υπηρεσιακό καθήκον, είναι επιεικώς αδιανόητο να του ζητείται, επί της ουσίας, να υπογράφει δήλωση περί προσωπικής ευθύνης για τυχόν ατύχημα ή ζημία που προκληθεί από την χρήση του αυτοκινήτου του.

Ο κλάδος μας που μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, στα χρόνια της επιβολής των μνημονιακών πολιτικών υπέστη τεράστιες απώλειες, σήμερα απαιτεί  τουλάχιστον σεβασμό. Πρακτικά ζητούμε τη θεσμική αναβάθμιση και την αναγνώριση του αυξημένου ρόλου των Μηχανικών και των ιδιαίτερων ευθυνών που αναλαμβάνουν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

                                                                      Για το Δ.Σ.

                           Ο Πρόεδρος                                                      Η Γεν. Γραμματέας     

                    Θεόδωρος Τσίπας                                              Έλενα Περιστεροπούλου

            Μηχανολόγος Μηχανικός Τ.Ε                                      Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε.